به نقل از «خبرآنلاین»

اگر سرعت نور شکسته شود؛ کیهان چه شکلی خواهد شد؟

تاریخ انتشار: ۱۲ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۵۱۰۵۰

امیرحسین فوقانی_ اگر با سرعت بیشتر از نور حرکت کنیم، با مفهوم معکوس شدن زمان باید روبرو شویم که کل نظم قابل درک را به هم می‌ریزد. اما محققان دانشگاه ورشو در لهستان و دانشگاه ملی سنگاپور اکنون محدودیت‌های نسبیت را برای دستیابی به سیستمی جدید به چالش طلبیده‌اند.

چیزی که آن‌ها به آن دست یافته‌اند، “بسط نسبیت خاص” است که سه بعد زمانی را با یک بعد فضایی واحد (“۱+۳ فضا-زمان”) ترکیب می‌کند (در مقابل سه بعد مکانی و یک بعد زمانی که همه به آن عادت داریم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

)

این مطالعه جدید به جای ایجاد تناقضات منطقی بزرگ، شواهد بیشتری را برای تأیید این ایده اضافه می‌کند که اشیاء ممکن است بتوانند سریعتر از نور حرکت کنند بدون اینکه قوانین فعلی فیزیک ما را کاملاً زیر پا بگذارند.

این مطالعه جدید مبتنی بر کار قبلی برخی از همان محققان است که معتقدند پرسپکتیوهای ابرشورایی می‌توانند به پیوند مکانیک کوانتومی با نظریه نسبیت خاص انیشتین کمک کنند، یعنی دو شاخه از فیزیک که در حال حاضر نمی‌توان آن‌ها را در یک نظریه فراگیر که گرانش را توصیف می‌کند تطبیق داد.

ذرات را دیگر نمی‌توان به‌عنوان اجسام نقطه‌مانند تحت این چارچوب مدل‌سازی کرد. در عوض، برای درک آنچه که ناظران ممکن است ببینند و اینکه چگونه یک ذره ابر نوری ممکن است رفتار کند، باید به انواع نظریه‌های میدانی زیربنای فیزیک کوانتومی پرداخت.

بر اساس این مدل جدید، اجسام ابر نور مانند ذره‌ای هستند که مانند یک حباب در فضا منبسط می‌شوند که بی‌شباهت به موج در یک میدان نیست. از سوی دیگر، جسم پرسرعت چندین جدول زمانی متفاوت را «تجربه» خواهد کرد.

با این حال، سرعت نور در خلاء حتی برای ناظرانی که سریع‌تر از آن حرکت می‌کنند ثابت می‌ماند، که یکی از اصول اساسی انیشتین را حفظ می‌کند.

این تعریف جدید فرضیه انیشتین در مورد ثبات سرعت نور در خلاء را حتی برای ناظران ابرشورایی حفظ می‌کند.

با این حال، محققان اذعان دارند که تغییر به یک مدل فضا-زمان ۱+۳ برخی از سؤالات جدید را ایجاد می‌کند. آن‌ها پیشنهاد می‌کنند که گسترش نظریه نسبیت خاص برای ترکیب قالب‌های مرجع سریعتر از نور مورد نیاز است.

ممکن است نیاز به ترکیبی از مفاهیم نسبیت خاص، مکانیک کوانتومی، و نظریه میدان کلاسیک (که هدف آن پیش‌بینی چگونگی تعامل میدان‌های فیزیکی با یکدیگر است)، پیدا شود.

اگر حق با فیزیکدانان باشد، ذرات کیهان همگی دارای خواص خارق العاده‌ای در نسبیت خاص گسترده خواهند بود.

یکی از سؤالات مطرح شده توسط این تحقیق این است که آیا ما هرگز قادر به مشاهده این رفتار گسترده خواهیم بود یا نه اما پاسخ به آن به زمان بسیار بیشتری و دانشمندان بسیار بیشتری نیاز دارد.

کریستوف تورزینسکی می‌گوید ما امیدواریم که نتایج خود را برای درک بهتر پدیده شکست تقارن خود به خودی مرتبط با جرم ذره هیگز و سایر ذرات در مدل استاندارد، به ویژه در کیهان اولیه، به کار ببریم.

منبع: ساینس‌آلرت

227227

کد خبر 1714350

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: روزنامه کیهان کهکشان نجوم نسبیت خاص

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۵۱۰۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

راه‌حل نظریه‌پرداز توسعه دانشگاه جان هاپکینز برای تورم ایران

رضا رمضانی در خبرآنلاین نوشت: از پیشنهاد هانکه برمی آید که دولت، چون نمی‌تواند طلای لازم معادل افزایش حجم پول را تأمین کند، پس بر حجم پول نیفزاید. در وضعیت حاضر، اگر حکومت پول چاپ نکند، در پرداخت هزینه‌های خود و مصارف خواسته و نخواسته‌ی پولی کشور دچار مشکل می‌شود. یعنی در وضعیت کنونی، اظهارات ضمنی هانکه هم نشدنی است.

صورت مسأله

- ایران با مشکل عظیم شتاب فزاینده حجم پول روبه رو است. سیستم پولی کنونی کشور در هر ۲۴ ساعت در حدود ۶ همت (هزار میلیارد تومان) بر حجم پول می‌افزاید. برای احساس وضعیت، این افزایش حدوداً معادل میانگین ۳۰۰۰ سال دوران پهلوی (۱۳۵۷-۱۳۰۴) است. یعنی حکومت ایران در شبانروز یک میلیون برابر هر شبانروز پیش از انقلاب به اصطلاح پول چاپ می‌کند. در واقع این مبلغ را نمی‌توان چاپ کرد، بلکه در سیستم الکترونیک پولی بر تعداد صفر‌های حجم پول، افزوده می‌شود.

- یکی از عوامل تورم، همین افزایش حجم پول است که موجب کوچکتر شدن قدرت خرید می‌شود؛ افزایش فقر و فساد از پیامد‌های آن است. باز هم برای درک وضعیت، ۱۰۰ هزار تومانی در ۱۳۹۰ معادل ۱۰۰ دلار بود و امروز معادل یک و نیم دلار است.

حل مسأله

چند پرسش

 - آیا نجات از مصیبت افزایش حجم پول کشور شدنی است؟ مسلماً شدنی است. زیرا بسیاری از کشور‌ها که به این بلاء مبتلاء بودند، آن را چاره کردند، یعنی عملا شدنی است.

- آیا بدون تخصص‌ها و تجربه‌ها می‌توان به رفع مشکل پرداخت؟ قطعاً بدون تخصص‌ها و تجارب، نشدنی است.

- آیا با یک تخصص و راه حل‌های یک متخصص می‌توان مشکل را رفع کرد؟ به این پرسش می‌پردازم.

معمولا تصور می‌شود که چاره‌های مطرح شده توسط یک متخصص ولو مجرب، شدنی است. با موارد عدیده می‌توان نشان داد که چاره‌های پیشنهادی تخصص‌های منفرد، نه فقط شدنی نبوده، بلکه موجب فزونی مشکلات شده است (چرا؟ به این خواهم پرداخت). برای نمونه، چاره‌ی پروفسور استیو هانکه (Steve Hanke) را می‌آورم.

استیو هانکه استاد اقتصاد در دانشگاه جان هاپکینز است. اخیراً درباره‌ی نجات ایران از مصیبت تورم و توسعه کشور، در مصاحبه‌ای گفته است که در چند کشور آزموده است: با ارتباط ریال و طلا در کمتر از ۲۴ ساعت، تورم تمام می‌شود. معلوم است که توجه و تأکید وی بر مهار افزایش حجم پول است. آیا راه حل وی شدنی است؟

بررسی پیشنهاد هانکه

فرض کنید که افزایش حجم پول کنونی به طلا مربوط شود. - هر گرم طلای ۲۴ عیار به قیمت روز ۴/۸ میلیون تومان است. در این‌صورت حکومت برای همین مقدار حجم پول، در هر شبانه‌روز باید ۱/۲۵ تن و در سال ۴۵۰ تن طلا عرضه کند. کل ذخیره معدنی طلای کشور ۳۰۰ تن است و سالانه ۱۲ تن طلا تولید می‌شود، بگذریم از این که همین مقدار معادن طلای کشور عمدتا در دست بخش غیردولتی است و بهره مالکانه‌ی آن به حکومت ناچیز است. برای عرضه‌ی مقدار طلای لازم، چاره‌ای جز تأمین طلا از خارج نیست.

یک میلیارد دلار معادل ۱۲/۲ تن طلا است. ایران در سال ۱۴۰۲ حدود ۳۰ میلیارد دلار درآمد نفتی داشت، معادل ۳۶۶ تن طلا. یعنی اگر همه‌ی پول نفت را به طلا تبدیل کند، فقط ۸۰ درصد حجم پول تولیدی در شبانه‌روز را جبران می‌کند. بخش عمده‌ای از درآمد نفت برای رفع نیاز‌های پایه کشور است و دو سال پیش، فرار سرمایه از کشور به میزان ۴۰ تا ۵۰ درصد درآمد نفت گزارش شده است (گزارش بانک مرکزی). یعنی اژد‌های پرشتاب افزایش حجم پول، با بلعیدن همه‌ی پول نفت، باز هم بیشتر می‌طلبد. با همین بررسی کوتاه می‌توان دریافت که چاره‌ی استیو هانکه برای مهار تورم در کشور «نشدنی» است.

بیشتر می‌توان اظهارات وی را کاوید. به طور ضمنی از پیشنهاد هانکه برمی آید که دولت، چون نمی‌تواند طلای لازم معادل افزایش حجم پول را تأمین کند، پس بر حجم پول نیفزاید. در وضعیت حاضر، اگر حکومت پول چاپ نکند، در پرداخت هزینه‌های خود و مصارف خواسته و نخواسته‌ی پولی کشور دچار مشکل می‌شود. یعنی در وضعیت کنونی، اظهارات ضمنی هانکه هم نشدنی است.